Przejdź do zawartości

Portal Pomorskiego Obserwatorium Rynku Pracy

porp.pl

Światowy Dzień Pracoholika

Drukuj
Data aktualizacji: środa, 10 sierpnia 2022

12 sierpnia obchodzimy Światowy Dzień Pracoholika, który ustanowiono w celu zwiększenia świadomości na temat tej choroby. Praca zawodowa to ważna sfera w życiu każdego człowieka. Przeciętnie poświęcamy jej ok. 8 godzin dziennie. Statystycznie każdy ok. 1/3 swojego życia spędza w pracy. Bywa jednak, że ze zdrowego podejścia do pracy przechodzimy do niebezpiecznego uzależnienia, którego początkowe objawy bagatelizujemy. Pracoholizm to uzależnienie psychiczne, objawiające się obsesyjną i wewnętrzną potrzebą ciągłego wykonywania pracy, kosztem innych elementów życia np. czasu spędzanego z rodziną, snem itp. Specjaliści wskazują, że granica między profesjonalizmem a pracoholizmem jest cienka i często niezauważalna dla osób zaangażowanych w swoją pracą.

Kryteria pracoholizmu

Pracoholizm został uwzględniony w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10, wymieniając następujące kryteria:

  • wzrost zaangażowania w pracę - zarówno pod względem ilości czasu, jak i sił,
  • skoncentrowanie na pracy myśli, celów i wyobraźni,
  • utrata kontroli nad swoim zachowaniem - brak obiektywnej oceny na temat tego, ile czasu rzeczywiście jest poświęcane obowiązkom zawodowym,
  • niezdolność do zaprzestania pracy, w przypadku prób - pojawiający się lęk i napięcie,
  • zmniejszenie satysfakcji z pracy,
  • nawroty zaburzenia, problemy zdrowotne i kłopoty w funkcjonowaniu społecznym.

Fazy pracoholizmu

Uzależnienie od pracy ma trzy fazy:

1. Faza wstępna:

  • nieustanne myślenie o pracy,
  • brak czasu na życie osobiste,
  • pogorszenie relacji z innymi ludźmi, brak zrozumienia, postrzeganie osób przeznaczających czas na relaks jako gorszych,
  • objawy fizyczne i psychiczne: lęk, bóle głowy, żołądka.

2. Faza krytyczna:

  • nasilenie objawów psychicznych i fizycznych: zaburzenia snu, koncentracji, pogorszenie samopoczucia,
  • organizm znajduje się na skraju swojej wytrzymałości, jednak pracoholik nie zwalnia tempa,
  • agresja, niecierpliwość w stosunku do kolegów z pracy, niechęć i nieumiejętność pracy w grupie.

3. Faza chronicznego uzależnienia:

  • wycieńczenie fizyczne i psychiczne,
  • zaburzenie rytmu dzień – noc,
  • choroby somatyczne i psychiczne: zawał, depresja, zaburzenia lękowe,
  • niszczenie więzi społecznych: rozwody, osłabienie więzi rodzinnych, pogorszenie stosunków interpersonalnych.

Pracoholizm – podobnie jak inne uzależnienia – wymaga profesjonalnego leczenia. Pracoholik nie poradzi sobie z nałogiem sam – ograniczenie pracy może spowodować sięgnięcie po inne formy stymulacji.

Zapobieganie pracoholizmowi

Chcąc uniknąć uzależnienia od pracy, warto:

  • zdobyć umiejętność zachowania równowagi pomiędzy życiem zawodowym, a innymi sferami życia (work-life balance) – można się tego nauczyć,
  • ograniczać czas przeznaczony na pracę,
  • jeśli masz taką możliwość, nauczyć się delegować zadania i odpowiedzialność na innych,
  • wyznaczyć stałe terminy, kiedy jest się wyłącznie do dyspozycji swojej rodziny,
  • wyznaczyć granice swojej dostępności dla spraw zawodowych, by kontakt po godzinach pracy dotyczył tylko spraw awaryjnych,
  • nauczyć się odpoczywać np. podejmując aktywności społeczne lub fizyczne.

Opracowanie: Wydział Pomorskiego Obserwatorium Rynku Pracy, WUP w Gdańsku

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej. Przeczytaj naszą Politykę Prywatności. Jeżeli nie wyrażasz zgody - zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartej w cookies kliknij w przycisk AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU.