To nieformalne święto obchodzone przez panie i panów w wielu krajach, również w Polsce, przypada na 25 kwietnia. Jest to dzień uhonorowania pracowników wykonujących wszelkie prace biurowe. Jego geneza zrodziła się w Stanach Zjednoczonych w latach 50. ubiegłego wieku z inicjatywy jednego z publicystów The New York Times’a, który swoją działalnością przyczynił się też do powstania Tygodnia Sekretarek. W roku 1981 zmieniono nazwę na Tydzień Zawodu Sekretarza, aby obalić mit, że jest to zajęcie wyłącznie dla kobiet, w dodatku bez wykształcenia.

Zawód sekretarki podlega ciągłym zmianom, zmienia się zakres ich obowiązków, wymaga się coraz to więcej. Jeszcze niedawno oczekiwało się od sekretarek umiejętności szybkiego pisania na maszynie, później na komputerze. Obecnie częściej używa się nazewnictwa asystentka. To osoba o wielu kompetencjach i umiejętnościach, która „asystuje” przełożonemu. Cechy idealnej sekretarki to: zdolności organizacyjne, asertywność, inteligencja emocjonalna, komunikatywność, dyskrecja. Standardowym już wymaganiem jest znajomość języków obcych czy znajomość programów komputerowych wspomagających prawidłowe funkcjonowanie biura.

W prognozie Barometr zawodów na 2022 rok zawód sekretarki i asystenci należy do grupy zawodów zrównoważonych w skali województwa. To znaczy, że pracodawcy nie mają trudności z rekrutacją pracowników, a poszukujący pracy nie doświadczają wielu trudności w znalezieniu zatrudnienia. Jedynie trzy powiaty (starogardzki, m. Gdynia, m. Sopot) wskazały na deficyt poszukujących pracy. Niedobór pracowników w tych powiatach wynika głównie z niskiego poziomu wynagrodzeń oraz braku szerokich kompetencji oczekiwanych przez pracodawców.

Z danych GUS wynika, że w Polsce w październiku 2020 r. zatrudnionych było 39 tys.[1] osób na stanowisku sekretarki, z tego ponad połowa (58%) pracowała w zakładach pracy z sektora publicznego.

Wykres 1. Zatrudnieni wg sektorów własności w zawodzie sekretarka w Polsce w październiku 2020 r.