Uczyć się, aby wiedzieć. Uczyć się, aby działać. Uczyć się, aby wspólnie żyć. Uczyć się, aby być.

Właśnie wkraczamy w czwartą rewolucję przemysłową kojarzoną z dynamicznie rozwijającymi się technologiami. Z jednej strony to zapewne nowe możliwości dla zmieniającego się rynku pracy, ale z drugiej – to także konieczność dopasowania się do nowych zadań w organizacjach pracy. Zatem, aby dotrzymać kroku innowacjom w otaczającej nas rzeczywistości, warto postawić na dokształcanie się, niezależnie od posiadanego wieku czy zajmowanego stanowiska. Człowiek przecież rozwija się, między innymi wtedy, kiedy aktywnie uczestniczy w procesie nauki.

Czym jest kształcenie ustawiczne?

To proces ciągłego, trwającego przez całe życie odnawiania i uzupełniania pozyskanej uprzednio wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych. W powszechnej terminologii funkcjonuje wiele definicji kształcenia ustawicznego. Zamiennie termin używany jest z pojęciami: edukacja ustawiczna, edukacja permanentna, edukacja dorosłych, kształcenie ciągłe, też oświata ustawiczna czy uczenie się przez całe życie (life-long learning).

Edukacja osób dorosłych może przybierać różne jej formy – od kształcenia formalnego, przez pozaformalne i nieformalne (jako samokształcenie).

Transkrypcja danych do grafiki: Kształcenie ustawiczne (PDF; 546 KB)

 

Rola kształcenia ustawicznego

W dobie innowacji technologicznych i nieustannie postępującego rozwoju w każdej sferze życia, zdobyte umiejętności szybko ulegają dezaktualizacji. Wiedza i kwalifikacje uzyskane na poziomie kształcenia szkolnego nie są wystarczające, aby konkurować na współczesnym rynku pracy. Dlatego też rola kształcenia ciągłego, czyli uczenia się przez całe życie, jest tak bardzo istotna i odgrywa kluczową rolę u każdego aktywnego zawodowo człowieka, bez względu na wiek, miejsce, poziom wykształcenia czy zajmowane stanowiska. Uzupełnianie tradycyjnej wiedzy o elementy kształcenia i dokształcania ustawicznego zdaje się być na obecnym rynku pracy niezbędne i wręcz pożądane.

Musimy zdawać sobie też sprawę z faktu, iż postępujące dynamicznie zmiany demograficzne odciskają silne piętno na obecnych czasach. Wydłuża się długość życia, ale jednocześnie maleją zasoby rąk chętnych do pracy. Wielce prawdopodobny staje się scenariusz pracy do późnej starości. A to z kolei może wiązać się z koniecznością wielokrotnego przebranżawiania się. Eksperci prognozują, że aż 47% obecnie wykonywanych zawodów zniknie do 2030 roku.[1] Praca w jednym obszarze zawodowym nie zda egzaminu. Umiejętność ciągłego uczenia się, dokształcania, przekwalifikowywania już dziś wyznacza trendy. Umożliwia to pracę w różnych zawodach w przeciągu życia. Wielozadaniowość, elastyczność i płynność w przechodzeniu do kolejnych zadań i funkcji mają fundamentalne znaczenie dla przebiegu kariery zawodowej. Już teraz stanowią wartość dodaną. Świadomość mocnych stron, chęć rozwijania posiadanych zdolności, otwartość są bardzo ważne i pożądane na rynku pracy. Dają również poczucie komfortu, aby nie doświadczyć wykluczenia społecznego.