Pierwszy wtorek kwietnia to Dzień Niewidzialnej Pracy, w 2022 r. celebrowany jest 5 kwietnia. W ten dzień swoje święto mają bohaterowie codzienności.

Propagowanie wiedzy o niewidzialnej pracy zapoczątkowała Europejska Federacja Osób Aktywnych w Domu (FEFAF - Fédération Européenne Des Femmes Actives Au Foyer), chcąc zwrócić uwagę na codzienną pracę wykonywaną w domu. Organizacja ta dokłada starań, aby codzienna praca na rzecz innych stała się widzialna dla wszystkich.

Praca niewidzialna to praca, co istotne, wykonana nieodpłatnie, bez blasku fleszy, często niedostrzegana a wymagająca wysiłku, niekiedy poświęcenia i bywa obciążająca jak praca zawodowa.

Niewidzialna praca to nie tylko codzienne obowiązki domowe. To też praca wolontariuszy, opiekunów osób starszych czy osób z niepełnosprawnością, pracowników socjalnych, pomocy domowej, pracowników schronisk dla zwierząt, opiekunów dzieci, osób działających na rzecz praw różnych grup społecznych.

To dzień osób, które „po cichu” poświęcają swój czas drugiemu człowiekowi, dbają o tych, którzy radzą sobie gorzej. Działają nie tylko na rzecz rodziny i bliskich, ale pomagają sąsiadom, znajomym i zupełnie obcym ludziom.

Dane pokazują, że niewidzialna praca to domena przede wszystkim kobiet. Wśród biernych zawodowo Polaków w wieku produkcyjnym główną przyczyną niepodejmowania pracy ani nieposzukiwania pracy są obowiązki rodzinne związane z prowadzeniem domu, tak wskazało ponad 50% kobiet i 10% mężczyzn.[1]
 
W tym dniu warto zauważyć i docenić ludzi, którzy sprawiają, że „praca dzieje się sama”, co więcej warto im podziękować za ten codzienny niewidzialny trud.